کودکی کجایی

بچه که بودم با توجه به وضع مالی متوسط رو به پایینمون ، همیشه تو فامیل کسی بهمون محل نمیذاشت. اما تو جمع دخترا و بچه ها چون من درسم از همه بهتر بود خیلی احترام داشتم و ی وقتایی رهبرم میشدم :)) اون زمان ها فکر میکردم که شاید بزرگتر که شدم میتونم این وضع رو جبران کنم و هم به خودم و هم به بابام کمک کنم...

اما الان با توجه به وضع اقتصادی و کلا همه چیز در این خواسته ام موندم! تموم اون همبازی های بچگی که وضع مالیشون خوب بود الان با یک مرد پولدار ازدواج کردن و یک به یک قصد ترک کشور رو دارن! 

به هرحال امیدوارم منم بازم خبر خوب برای خودم و خونواده ام بشنوم، واقعا گناه داریم ، نمیفهمم خدا چرا ما رو نمیبینه