بالاخره رفتم
حدودا سه ماهی میشه که برای تحصیل از ایران اومدم بیرون. دیروز داشتم مطالب قدیمی تر وبلاگمو میخوندم و واقعا از این پروسه ی سختی که طی کردم به شگفت اومدم.. اگه بخوام مسیرمو بعد از تموم شدن کارشناسی توصیف کنم ، باید بگم اول کار اعتماد بنفس پایینی داشتم و همین باعث شد سرکاری برم که مناسب من از هر نظر نبود و در نهایت پس از شکست های متعدد ، شروع کردم به شناختن خودم ، اینکه چه محیطی برام مناسبه ، اینکه چی از زندگیم میخوام و بعدش با خوندن کتابای محتلف روی اعتماد بنفسم کار کردم و این شد که ایران رو ترک کردم...
در مورد اینکه اینجا خوبه یا بده
من هنوز ابتدای راهم ، اما توی این چند وقته همه چیز برام تغییر کرده و نوع دیدم به زندگی عوض شده.. اینجا سرعت زندگی خیلی بالاتر از ایرانه و همین باعث میشه همیشه به تلاش و تکاپو باشی.. از اون گذشته دیگه مجبور به سانسور کردن خودم نیستم و حداقلش میتونم هر موقع که سوالی داشتم بپرسم و جواب مناسبو بگیرم.
