دلم میخواد بدونم حقوقو ریختن یا فقط مال منو نریختن :( ، چقدر دلم میخواد یک مشاور خوب و یک دلسوز کنارم بود! واقعیت اینه اصلا محیط کاری پویا و خلاقی ندارم و باید هر چه زودتر از اونجا بزنم بیرون یا برای خودم تفریحات دیگه ای پیدا کنم! برای خودم امیدوارم تنبلی رو کنار بذارم و به کارهام برسم
بعضی وقتا فکر میکنم خودم یه پایه مرد هستم! چون سعی میکنم مشکلاتمو دونه دونه خودم حل کنم و کسی رو به خاطر مشکلم سرزنش نکنم. اما وقتی شرایط بقیه ی دوستانمو میبینم که با بودن در کنار یک مرد مشکلاتشونو بدون دردسر حل میکنند، برای خودم ناراحت میشم.
گوشیم از اول سال تا به حال دچار ارور صفحه آبی شده.. هزینه ی درست کردنش زیاده ، اما دارم به روش هایی که توی نت هست فکر میکنم و به کسی نیاز دارم که گوشیمو باز کنه و بوردشو بده دستم.
موهام از ابتدای رفتن به سرکار ریزش بیشتری داشته و من به روش های گیاهی روی آوردم. امیدوارم که مفید باشه برام.
اضافه وزن بدی پیدا کردم و احساس میکنم تمام عضلات بدنم شل شده.. به فکر راه حلی برای اونم هستم، البته باید روزی برم سراغش که حوصله شو داشته باشم.
برای رانندگیم هم نیازه تمرین بیشتری داشته باشم تا دستم روان بشه.. باید بیخیال فرمان سفت بشم و پوست خودمو کلفت بکنم.
و آخرین مشکلم تنها شدنه، دوستام یکی یکی بعد از دانشگاه شخصیت واقعی خودشونو نشونم دادند و من ناچار به کنار گذاشتنشون شدم. راستش قبلا فکر میکردم میتونم برم سرکار و با افراد اونجا دوست و همراه بشم و نبودن دوستامو جبران کنم.. اما الان آگاه شدم که هیچ وقت کسانی که سرکار هستند قابل اعتماد نبوده و نیستند! تازه وقتی از جمع کوچک تر باشی و همه تجربه هاشون از تو بیشتر باشه و پخته باشن دیگه بدتره و تو در جمعشون هیچگاه وارد نخواهی شد.
تصمیمم اینه محل کارمو عوض کنم.. جایی برم که فضای رشد داشته باشه و اکثر افرادش جوونای برنامه نویس باشند.
برای گوشیم امیدوارم با روش های گفته شده تو نت درست بشه. گوشیمو خیلی دوسش دارم.. برام یاداور روزهای خوب و شاده!
